Wraz z pełną automatyzacją procesu produkcji, konieczne stało się także odpowiednie skontrolowanie tych wszystkich sprzężonych ze sobą układów – ich opomiarowanie, wizualizowanie i ewentualne nimi sterowanie. Za wszystkie te elementy odpowiadają systemy DCS, które projektowane są od samego początku wraz z wszystkimi innymi elementami zautomatyzowanego rozwiązania. Oczywiście zwykła prosta przemysłowa brama segmentowa nie wymaga aż tak zaawansowanego, wielostopniowego sterowania czy szafy rozdzielczej, a cały system bezpieczeństwa i “wizualizacji” znajdowałby się w niewielkiej skrzynce rozdzielczej w okolicy samej bramy. Jednak przy bardziej zaawansowanych i wielostopniowych układach automatycznych, zwłaszcza tych wchodzących w skład linii produkcyjnych – konieczne jest stworzenie bardzo wyrafinowanego i wielopoziomowego systemu zarządzania tą zautomatyzowaną produkcją.
Korzyści z pełnej automatyzacji produkcji
Już wiele dekad temu firmy produkujące dowolne towary zauważyły oczywiste korzyści wynikające ze stopniowej automatyzacji poszczególnych procesów. Zwłaszcza w przemyśle i wielkoskalowej produkcji, wprowadzenie maszyn do wsparcia ludzkich operatorów było koniecznym etapem dla wykonywania niektórych projektów – m.in. w motoryzacji czy przemyśle kosmicznym albo wojennym, przy tworzeniu broni albo produkcji budowlanej. Postępująca mechanizacja i informatyzacja życia doprowadziła również do kolejnych przełomów w obrębie automatyki przemysłowej – układy scalone stały się coraz bardziej wydajne i jeszcze mniejsze, to samo stało się w branżach pokrewnych jak optyka czy przewodniki energetyczne.
Systemy DCS w służbie optymalizacji produkcji i zysków
Rewolucja w świecie półprzewodników czy postępująca miniaturyzacja i cyfryzacja, bezprzewodowa łączność i wiele innych osiągnięć ostatnich dekad – w dalszym stopniu rozwinęły możliwości systemów DCS. Wszystko to zsumowane razem przyczyniło się do optymalizacji pracy – wykonuje się jej jeszcze więcej, w jeszcze krótszym czasie. Zaś liczba błędów przy produkcji czy odstępstw od normy, przy automatycznych układach opomiarowania i sterownikach kontrolujących wzorzec – jest nieporównywalnie niższa, niż przed erą pełnej automatyzacji przemysłu.
